Een januari 2013: ik weet het nog goed. Niet alleen omdat het de
start was van het nieuwe jaar, maar ook meteen de start van een nieuw leven.
Nja, nieuw leven. Het studentenleven! In plaats van mijn tijd te besteden aan
minimaal drie uur reizen op een dag, heb ik nu de tijd om te sporten,
rijlessen, koken en jawel stappen!
Niet alleen een zelfstandiger leven was een uitdaging voor
mij, ook het klussen in mijn kamer. Hoe ik de kamer aantrof? Met een oud
verbruind behangetje, veel stof en een apart bed midden in de kamer. Ik hoop
dat daar niemand zich daar langer dan een dag in heeft opgesloten. Een groot
deel in de kamer heb ik zelf gedaan. Van behang eraf schrapen tot gaten in de
muur dichtplamuren. En van behangen tot verven. Gelukkig met hulp van mijn
ouders en vriendinnen, want ik kan je vertellen: klussen is vermoeiend!
Vandaag, een juni, woon ik alweer vijf maanden op kamers in
Eindhoven. Een vreemde stad met weinig bekenden was voor mij toch best een
stap. Maar wat zeg ik, vijf maanden? De tijd is omgevlogen, geen moment spijt
gehad. Mezelf overigens ook geen moment eenzaam gevoeld. Ik ben blij dat ik
deze stap genomen heb en wat ik dan ook alleen maar kan zeggen tegen de
twijfelaars om op kamers te gaan wonen: doen!