Wie met lef leeft moet ook zeker eens hebben gepaintballd. Zo gezegd, zo gedaan. Daar stond ik dan afgelopen donderdag in de
Paintball Loods in Rijkevorsel, België. Voorzichtig begon ik aan het eerste spel waarbij je het andere team van ongeveer vijftien man moest raken. Ik was toch een beetje 'bang' gemaakt qua gevolgen van paintball: blauwe plekken en wonden. Deze angsten werden bij het eerste schot op mij bevestigd. De bal belandde op mijn sleutelbeen, en ik kan het helaas niet ontkennen, dat voel je wel even. Gelukkig was dat ook meteen het pijnlijkste schot van de 2,5 uur paintballen. Veel ballen voel je niet eens of hooguit het gevoel dat er een elastiekje tegen je aan wordt geschoten.
We hebben de volgende spellen gespeeld:
- Raak de andere teams zo vaak mogelijk.
- Schiet de drie in het konijnenpak zo vaak mogelijk raak, die aan de overkant proberen te komen.
- Verover de vlag met je team zo vaak mogelijk, zonder geraakt te worden. (Jaaa, ik heb de vlag ook een keer heen en weer gebracht!)
- Ieder voor zich. Jij tegen zo'n dertig andere paintballers. Nergens ben je veilig! Hier ben ik halverwege afgehaakt.
Al met al kan ik zeker paintballen aanraden. De littekens vallen me 100% mee. Ik kan me gelukkig over twee weken nog in bikini op het strand van Rimini vertonen! Dat je geraakt kan worden, maakt het spel veel spannender dan bijvoorbeeld lasergamen. Je bent beschermd en als iedereen zich aan de regels houdt, kan er niets gebeuren. Heb je wat meer lef? Dan zoek je je tegenstanders op. Heb je dat niet? Dan verstop je je achter een autowrak ergens achteraan.
Wie van jullie heeft er ooit gepaintballd of wil het graag nog eens doen?